Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
əsilzadə — ə. və f. əsli nəcabəti olan; zadəgan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
aligövhər — ə. və f. əsil nəsəbli, əsilzadə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
alinəsəb — ə. zadəgan, əsilzadə, əsil nəcabətli … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
alitəbar — ə. yüksək nəsildən olan, əsilzadə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
büzürgzadə — f. 1) əsilzadə, zadəgan nəslinə mənsub; 2) mənsəb sahibi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
həsəb — ə. 1) ad san, əsilzadəlik; 2) şəxsi xidmət(lər) ə. miqdar, vəzn, ölçü … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
vücuh — ə. 1)məbləğ, miqdar; 2) dövr, mərhələ, faza; 3) üsul, vasitə; 4) əsilzadə, kübar; 5) üz, çöhrə; 6) səth, üz, üzəri … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
vücuhülbilad — ə. kübar adam(lar), əsilzadə(lər) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
zadəgan — f. əsilzadə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
əşraf — ə. «şərəf» c. 1) şərəfli insanlar; 2) kübarlar, əsilzadələr; 3) t. aristokratiya … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
